18 mag 2007
15 mag 2007
BISO!
Estis iam, en nia vilagxo, kamparano tre laborema, kaj pro bezono li laboradis de la ektagigxo gxis la sunsubiro.
Bedauxrinde li sciis nek legi nek skribi cxar neniu lin instruis.
Lia cxiutagaj mangxoj estis cxiam la kutimaj: boligita farunon je tagmezo (el maizo aux el kasxtanoj) kaj vespere, tutcerte, li mangxis legomsupon.
Iun tagon, kiu scias la kialon, li devis aliri al la urbon kaj li pensis ke, apenaux estus libera de la engagxigxoj, farus finfine mangxajxon malsaman ol kutime tiel, kiel li iufoje auxdis paroli.
Do li eniris en gastejo, eksidis kaj rimarkis, al la apuda tablo, ulon, kiu estas gustumanta sukeman bifstekon.
Ekvenis kelnero kun menuo. La kompatinda homo, nesciante legi, hazardis, kaj demetis fingron sur la menuo: tio estas vere troa ..... trafis ekzakte la legomsupo!
Li ekmangxis kontrauxvole kaj post iom da tempo rimarkis ke sia najbaro finis bifstekon kaj vokis la kelneron dirante: BISO!
Post iom da tempo la kelnero revenis al li portante plian bifstekon.
Nia amiko, je tiu momento, kuragxigxis kaj supozante kompreni kiel havi sukan bifstekon, englutis sian legomsupon kaj, vokante la kelneron ekkriis solenrole: KELNERO, BISO!
Mi ne diros al vi ke, post iom da tempo, li trovigxis antaux la nazo plenplenan teleron el fumanta legomsupo!
Estis iam, en nia vilagxo, kamparano tre laborema, kaj pro bezono li laboradis de la ektagigxo gxis la sunsubiro.
Bedauxrinde li sciis nek legi nek skribi cxar neniu lin instruis.
Lia cxiutagaj mangxoj estis cxiam la kutimaj: boligita farunon je tagmezo (el maizo aux el kasxtanoj) kaj vespere, tutcerte, li mangxis legomsupon.
Iun tagon, kiu scias la kialon, li devis aliri al la urbon kaj li pensis ke, apenaux estus libera de la engagxigxoj, farus finfine mangxajxon malsaman ol kutime tiel, kiel li iufoje auxdis paroli.
Do li eniris en gastejo, eksidis kaj rimarkis, al la apuda tablo, ulon, kiu estas gustumanta sukeman bifstekon.
Ekvenis kelnero kun menuo. La kompatinda homo, nesciante legi, hazardis, kaj demetis fingron sur la menuo: tio estas vere troa ..... trafis ekzakte la legomsupo!
Li ekmangxis kontrauxvole kaj post iom da tempo rimarkis ke sia najbaro finis bifstekon kaj vokis la kelneron dirante: BISO!
Post iom da tempo la kelnero revenis al li portante plian bifstekon.
Nia amiko, je tiu momento, kuragxigxis kaj supozante kompreni kiel havi sukan bifstekon, englutis sian legomsupon kaj, vokante la kelneron ekkriis solenrole: KELNERO, BISO!
Mi ne diros al vi ke, post iom da tempo, li trovigxis antaux la nazo plenplenan teleron el fumanta legomsupo!
9 mag 2007
Sufiĉas vian rideton
por ke la suno ekbriligxu,
sufiĉas vian rideton
por ke la mondo ekfeliĉigxu,
sufiĉas vian rideton
por ke mia koro eklumigxu,
kiel la neĝborulo
en elhela mateno.
(9/5/2007)
por ke la suno ekbriligxu,
sufiĉas vian rideton
por ke la mondo ekfeliĉigxu,
sufiĉas vian rideton
por ke mia koro eklumigxu,
kiel la neĝborulo
en elhela mateno.
(9/5/2007)
Powered by ScribeFire.
7 mag 2007
La Dalai Lama asertis egoistiĝemi, ĉar li volas atinĝi feliĉecon. Ĉar li scias neebli atinĝi feliĉecon tie, kie la ĉiuj vivantaj estaĵoj ne feliĉas, jen kial li serĉas helpadi la ĉiujn vivantajn estaĵojn feliĉiĝi.
Se ĉiuj la vivantaj estaĵoj ne feliĉiĝas, ĉar ili kune estigas la tutan vivkorpon (au fortkorpon), ne povas feliĉiĝi iu unuopa vivanta estaĵo.
Do, malbone agi al la aliaj vivantaj estaĵoj estas kiel malbone agi al si mem.
Estas kiel se la kapo malamus la piedan dikfingron, kaj nenion farus por ĝia sano!
Se ĉiuj la vivantaj estaĵoj ne feliĉiĝas, ĉar ili kune estigas la tutan vivkorpon (au fortkorpon), ne povas feliĉiĝi iu unuopa vivanta estaĵo.
Do, malbone agi al la aliaj vivantaj estaĵoj estas kiel malbone agi al si mem.
Estas kiel se la kapo malamus la piedan dikfingron, kaj nenion farus por ĝia sano!
Powered by ScribeFire.
Iscriviti a:
Post (Atom)